eren bilgisayar oynamak ister:
elif: "piskiyar değil eyen bil-gi-si-yar" demek suretiyle bu telaffuz hatasını düzeltir :)

eren izin vermediğim bir şeyi yapmak istemektedir, gözgöze geliriz:
-anne sen dit
-nereye gideyim
-işe dit, seni müdür çağırdı

eren yaptığı resmi odasına yapıştırır:
elif: bakayım eyencim düzgün mü yamuk mu
hmm... yamuk! olabilir eyen, sorun değil... diyerek eren in hiç umrunda olmasa da teselli eder kardeşini.
ve son olarak herkese mutlu yıllar :)

yakın zamana kadar korku nedir bilmeyen elif, son günlerde karanlıktan, yalnız uyumaktan, bir odada tek başına kalmaktan, tuvalete yalnız gitmekten korkmaya başladı... neden korkuyorsun deyince "odamda yılan var" ya da "elektrik paneli var, elektrik çarpabilir" gibi sebepler söylüyor.. banyoya çeşitli balık çıkartmaları yapıştırmıştık, banyoya girdiğinde"elif, yalnız değilsin bak balıklar var" diyorum, o da tekrar ediyor şimdi her seferinde "burada balıklar var, yalnız değilim"... sık tekrarlanan çizgi filmleri izlerken, birden bire koltuktan kalkıp tv den uzaklaşıyor. o zaman ben orada korktuğu bir bölüm olduğunu anlıyorum. onu korkutan da calliou nun düşmesi, bir çocuğu arı sokması gibi şeyler oluyor. evin içinde bu şekilde davranıyor ancak dışarıda korku nedir bilmiyor, yanımızdan pervasızca uzaklaşmalar, koşturmalar alabildiğine...

eren bir ara elektrik süpürgesi sesinden korkuyordu, bir ara tüylü bir el kuklasından, elif de küçükken palyaçolardan korkuyordu ve matkap sesinden...

bu konuda kısa bir araştırma yaptım. korku yaşa göre farklılık gösteriyormuş:
"2-3 yaş çocukları yüksek seslerden, elektrik süpürgesinin çıkardığı sesten, gök gürültüsünden korkarlar.
3-4 yaşlarında bu korkulara annenin desteğini kaybetme, yalnızlık, yangın, kaza vb. olaylardan korkma eklenir. bu yaş çocuğu için somut olayların yanı sıra hayal edilen şeyler de korku kaynağı olmaya başlar. bunun nedeni çocuğun gelişmekte olan hayal gücüdür. bu nedenle zeki ve üstün yetenekli olan çocukların korkuları daha çok ve çeşitlidir.
4 yaş civarında çocuğun korkularında yavaş yavaş azalma görülür.
5-6 yaşlarındaki bir çocuk masalların etkisi ile imgeleme dayanan nesnelerden korkar. bu yaş çocuğunun çevre ile etkileşimi ve deneyimi artmıştır. böylece tehlikeli olayları, durumları ve toplumun değer yargılarını öğrenmiştir. hangi davranışlarının başkaları tarafından kabul edilmeyeceğini ya da onaylanmayacağını tahmin edebilir. bu nedenle çocuk zaman zaman davranışlarının başkaları tarafından beğenilmeyeceği korkusunu taşır.
6 yaşta korkularda tekrar artma görülür."

anne babalara öneriler :
+çocukta korkunun uzamasını ve olumsuz etkilerini önlemek için korkunun nedenleri araştırılmalı ve bu nedenler ortadan kaldırılmalıdır.
+anne-babalar çocukların korkularını yok saymamalı, asla küçümsememeli ve alay etmemelidirler.
+korkuları olan çocuğa sabırlı davranmalı, korkularını yenmesi için zaman tanınmalıdır.
+aşırı koruyucu bir tutum ile çocuğu her şeyden korkar hale getirmemelidir.
+çocuğa "aman düşersin!", "sen tek başına karşıya geçemezsin" vb. sözlerle çevrenin tehlikelerle dolu bir yer olduğu duygusu aşılanmamalıdır.
+fiziksel temasın çocuğun korkusunu kontrol altına almasında yardımcı olacağı unutulmamalıdır.
+çocuğun arkadaş grubuna girmesine ve öz güven duygusunu geliştirmesine yardımcı olunmalıdır.
+çocuk korkuları konusunda, konuşmaya hazır olduğu zaman onunla açıkça konuşulmalıdır
+çocuk korktuğu şeye yavaş yavaş alıştırılmalıdır.
+çocuklara korkulu masallar anlatılmamalı, korkulu filmler izletilmemelidir.
+korkuyu hafifletmek amacıyla "erkek adam hiç korkar mı?", "sen artık kocaman oldun" gibi sözlerden kaçınılmalıdır.
+KORKU ASLA BİR DİSİPLİN ARACI OLARAK KULLANILMAMALIDIR!

elif bugünlerde çok hareketli. normal yürümesi bile hoplayıp zıplayarak. yüksek yerlerden atlamaya, eşyaların birinde diğerine atlamaya bayılıyor. tehlikeli şeyler deniyor, sandalyesini koltuğun üzerine koyarak oraya oturmak gibi... tabi onu izleyen ve her yaptığını denemek isteyen 2,5 yaşında bir seyirci olunca, işler daha da tehlikeli bir boyut kazanıyor. haftasonları günü evde geçirmeye tahammülü yok, sabah gözünü açar açmaz planlara başlıyor, anne selen lere gidelim, ahlatlıbel e gidelim, ankamall e gidelim... hala giyim konusunda tercihi yok, daha doğrusu tercihi sınıfındaki ve yaş grubundaki diğer kızlardan çok farklı... hepsi cicili bicili ,etekli tokalı giyinirken, elif sadece beli lastikli eşofmanlardan giymek istiyor :) ben de tam istediği gibi, rahat ettiği gibi giydiriyorum... sözümü dinlemiyor demek istemiyorum, sözümü dinletmek gibi bir çaba içine girmek istemedim hiç ama müdahale etmeden de duramıyorum bazı davranışlarına... 4 yaş çocuğunun genel davranış özelliğiymiş hareketli olmak...
"bu yaşta ışık hızıyla hareket ederler. merdivenleri koşarak çıkarlar, bisiklet ile fırlarlar, evin bir ucundan diğer ucuna tabana kuvvet koşarlar. üç yaşındaki nispeten daha sakin çocuğunuz, bir fişeğe dönüşür. ara sıra davranışları (gürültülü, sert, kavgacı) size yeni yürümeye başladığı çalkantılı dönemdeki davranışları hatırlatabilir. fakat korkmayın. bu zor dönem genellikle kısa sürelidir ve beşinci doğum günlerine ulaştıklarında sakin, aklı başında ve kendine güven duygusuyla dolu olacaklardır. "
bunu okuyunca biraz rahatladım...

fiziksel gelişim : elif 110 cm 20 kg
dil gelişimi : cümlelerinin tamamı anlaşılır, dilbilgisi kurallarına uygun. sürekli birşeyler soruyor ya da anlatıyor... yeni öğrendiği kelimeleri kullanmayı deniyor.

her akşam yatmadan masal kitabından bir öykü dinliyor...

eren şuan 2-2,5 yaş döneminde, 4 tane 2.azısının 3 ünü patlatmış durumda... şu son diş de çıksa 6 yaş dönemine kadar diş çıkarma sorununa ara vermiş olacağız... dişler eren i her zaman çok zorladı, tabi bizi de... bu dönemlerde zaten kötü olan gece uykuları daha da içler acısı bir hal alıyor. 2 yaş inatlaşma döneminin tüm olumsuzluklarını görüyoruz eren de... üzerinin değiştirilmesi, ayakkabılarının-montunun giydirilmesi, asansöre-arabaya bindirilmesi ayrı ayrı sorunlar olarak her sabah rutinimizin değişmez parçalarını oluşturuyor.

fiziksel gelişim : eren 90 cm 13 kg
dil gelişimi : biraz yuvarlasa ve çok anlaşılır olmasa da son 2 aydır eren artık baya baya konuşuyor. uzun cümleler kuruyor. tekerlemeler şarkılar söylüyor. vee "annecim seni çok özledim, seni çok seviyorum" diyerek beni mest ediyor...

tek tek ele alındığında gayet normal görünen bu iki cüce, aynı evin içinde olduklarında inanılmaz bir sinerji yaratarak ve anne-babalarının enerjisini içerek besleniyorlar... kardeş kavgalarını tamamen ortadan kaldırmak mümkün değil ama birlikte mutlu mesut oyanamaları 10 dk yı geçmiyor. bu sürenin sonunda bir ağlama bir mızırdanmayla birbirlerini şikayet etmeye geliyorlar bize... müdahil olmamaya çalışsak da yapamıyoruz henüz bunu...

geleceğe not: son fotoğrafta elif, eren den onu iteklediği için özür diliyor.

bunlar da ilk etapta photoscape ile yaptığım çalışmalar...

fotoğraflar üzerinde oynama yapmayı sevenler için de photofunia yı tavsiye ederim. herkese bol görselli rengarenk yazılar diliyorum...

kardeş kavgaları ile ilgili yapılabilecek şeyler, alınacak önlemler mevcut:

uzmanlardan öneriler;1-hakem olmayın,
2-kıskançlığa yol açacak şekilde davranmayın, kıskançlık bu kavgalara en büyük sebep,
3-eşit davranmayın, adil davranın, kişiliklerine özel ve ihtiyaçlarına göre davranın,
4-kıyasama yapmayın,
5-konuşmalarına izin verin, (kardeşine oyuncağını geri ver, ödünç alabilir miyim diye sor)
6-sevginizi dışa vurun, gösterin,
7-yetenek ve eğilimlerine göre farklı hobi ya da oyun alanları yaratın.
çocuklar kavga ettiğinde;1. normal çekişmelerde karışmayın. çünkü bir kere müdahale etmeye başladığınızda,çocuklar her seferinde sizi dahil etmeye çalışacaklardır. mümkün olduğunca hakemlik yapmayın.

2. durum ciddi. bir yetişkinin müdahalesi yardımcı olabilir.
a ) öfkelerini onaylayın. bu çok çok önemlidir.
b ) her çocuğun bakış açısını yansıtın. “ yani ayşe,sen köpek yavrusu kollarına yattığı için onun sende kalmasını istiyorsun. ali sense, senin de tutma hakkın olduğunu düşünüyorsun.”
c ) sorunu saygılı bir biçimde tarif edin. “ zor bir durum; iki kardeş ve sadece bir köpek yavrusu.”
d ) çocukların kendi çözümlerini bulabileceklerine dair inancınızı ifade edin. “ikiniz için de adil olan ve köpek için de adil olan bir çözüm bulacağınızdan eminim.”
e ) odayı terk edin.

3. tehlikeli olabilecek bir durum. (kavga ediyor ya da birbirlerine zarar veriyor olabilirler )
a ) onlara sorun."bu bir güreş mi, yoksa gerçekten bir kavga mı? güreşlere izin var ancak gerçek kavgalara izin yok .”
b ) çocuklara belirtin “yalnızca iki taraf da istediği takdirde güreşebilirsiniz.”

4. durum kesinlikle tehlikeli! bir yetişkinin müdahalesi şart.
a ) gördüklerinizi tarif edin.
b ) çocukları ayırın. “ bir arada olmanız güvenli değil,sakinleşmeye ihtiyacınız var, hemen şimdi ikiniz de odalarınıza gidiyorsunuz.”

kardeş kavgaları yardımıyla çocuklar;*nasıl uzlaşabileceklerini,
*nasıl paylaşabileceklerini,
*kıskançlık ve içerleme duyguları ile baş edebilmeyi,
*problemlerini sözcüklerle nasıl çözebileceklerini öğrenirler. bu deneyimler çocuğunuzun aile dışındaki problemleri çözmesine de yardımcı olur.

kavgasız, gürültüsüz, huzur dolu günler dileğimle...
kaynak : psk. gönül firdes telatar

sizi eve götürme telaşındaydım. sorunsuz, ağlamasız rahatça evimize gidelim istiyordum. eve girip, kapıyı kapattığımda bir rahatlama hissediyorum. henüz alışamadım ikinizle birlikte eve dönüş rutinine...